op het dak van de wereld
Blijf op de hoogte en volg Gert
12 Mei 2014 | Nepal, Tigri
Over de Tibetaanse hoogvlakte
Eenmaal in Tibet zijn de wegen ineens op westers niveau. De tegenstelling met Nepal kan niet groter zijn. Maar de Chinese controle is overal zichtbaar. In kleine dorpjes worden grote communistische huizenblokken en officele gebouwen neergezet. Overal vind je kazernes en om de zoveel kilometer is er een roadblock en moeten de papieren gecontroleerd worden. De politie rijdt in grote westerse Landcrusers terwijl de Tibetanen nog de Yakuitwerpselen op hun balkonnetje drogen en die met paard en wagen naar hun akkertje sjokken. Oude dorpen worden gesloopt en moderne dorpen met straatverlichting op zonnecellen en GSM masten komen daarvoor in de plaats. Over 10 jaar is hier niets Tibetaans meer te zien.
Langzaam maar zeker kronkelt de weg zich omhoog door eindeloze valleien. Uiteindelijk komen we op de Lu An pas, 5200m hoog. Daar slaat de hoogtehamer op mij in. De avond ervoor hadden we weinig geslapen, we sliepen met z'n vieren op één kamer in een oud en vooral koud Tibetaans Guesthouse. De wc, althans een gat in de vloer was buiten en als je dan een paar keer per nacht naar dat gat moet... Kortom ik was moe, het was koud en m'n buik was niet optimaal, ja en dan merk je het echt dat je op deze hoogte na iedere stap diep adem moet halen. Cisca heeft er gelukkig minder last van.
Maar de rit door dit maanlandschap met het zicht de hoogste toppen van de Himalaya tegen een strak blauwe lucht maakt alles goed.
Op ons hoogste overnachtingspunt in Tigri (4334m hoog) genieten we, in een ijskoude snerpende wind, van de zonsondergang op de bergen.
We slapen goed onder dikke dekens en de volgende morgen zien we de opkomende zon op de Mount Everest schijnen. Na het ontbijt op weg naar Shigatse. Een rit die over een aantal passen van meer dan 5000m gaat. Weer fantastische uitzichten. De boeren en boerinnen zijn in hun klederdrachten druk in de weer om met hun yaks de akkertjes om te ploegen. Een idillisch gezicht. Om de 50km zijn er checkpoints met camera's en alle poespas. Soms moeten we er allemaal uit en dan moeten we in volgorde langs de plaatselijke politiecommandant die ons diepzinnig aankijkt, knikt en ons het paspoort weer terug geeft. De chauffeur heeft een briefje waarop allemaal stempels komen en hij krijgt opdracht om niet langer dan een bepaalde tijd in de volgende sektor te verblijven. Maar er is ook een maximum snelheid voor bussen van 40km per uur. De volgende post weet precies hoe laat we ons daar moeten melden. Daar te vroeg aankomen betekent te hard gereden en dus een boete, te laat betekent te lang gestopt en ....je raadt het al.... ook een boete. Dus soms rijdt de bus hard, dan weer stapvoets om geen boetes te krijgen.
We vinden het erg leuk om jullie reacties te lezen en wat betreft de foto's, die komen later want het internet is hier wat pruttelend...
Eenmaal in Tibet zijn de wegen ineens op westers niveau. De tegenstelling met Nepal kan niet groter zijn. Maar de Chinese controle is overal zichtbaar. In kleine dorpjes worden grote communistische huizenblokken en officele gebouwen neergezet. Overal vind je kazernes en om de zoveel kilometer is er een roadblock en moeten de papieren gecontroleerd worden. De politie rijdt in grote westerse Landcrusers terwijl de Tibetanen nog de Yakuitwerpselen op hun balkonnetje drogen en die met paard en wagen naar hun akkertje sjokken. Oude dorpen worden gesloopt en moderne dorpen met straatverlichting op zonnecellen en GSM masten komen daarvoor in de plaats. Over 10 jaar is hier niets Tibetaans meer te zien.
Langzaam maar zeker kronkelt de weg zich omhoog door eindeloze valleien. Uiteindelijk komen we op de Lu An pas, 5200m hoog. Daar slaat de hoogtehamer op mij in. De avond ervoor hadden we weinig geslapen, we sliepen met z'n vieren op één kamer in een oud en vooral koud Tibetaans Guesthouse. De wc, althans een gat in de vloer was buiten en als je dan een paar keer per nacht naar dat gat moet... Kortom ik was moe, het was koud en m'n buik was niet optimaal, ja en dan merk je het echt dat je op deze hoogte na iedere stap diep adem moet halen. Cisca heeft er gelukkig minder last van.
Maar de rit door dit maanlandschap met het zicht de hoogste toppen van de Himalaya tegen een strak blauwe lucht maakt alles goed.
Op ons hoogste overnachtingspunt in Tigri (4334m hoog) genieten we, in een ijskoude snerpende wind, van de zonsondergang op de bergen.
We slapen goed onder dikke dekens en de volgende morgen zien we de opkomende zon op de Mount Everest schijnen. Na het ontbijt op weg naar Shigatse. Een rit die over een aantal passen van meer dan 5000m gaat. Weer fantastische uitzichten. De boeren en boerinnen zijn in hun klederdrachten druk in de weer om met hun yaks de akkertjes om te ploegen. Een idillisch gezicht. Om de 50km zijn er checkpoints met camera's en alle poespas. Soms moeten we er allemaal uit en dan moeten we in volgorde langs de plaatselijke politiecommandant die ons diepzinnig aankijkt, knikt en ons het paspoort weer terug geeft. De chauffeur heeft een briefje waarop allemaal stempels komen en hij krijgt opdracht om niet langer dan een bepaalde tijd in de volgende sektor te verblijven. Maar er is ook een maximum snelheid voor bussen van 40km per uur. De volgende post weet precies hoe laat we ons daar moeten melden. Daar te vroeg aankomen betekent te hard gereden en dus een boete, te laat betekent te lang gestopt en ....je raadt het al.... ook een boete. Dus soms rijdt de bus hard, dan weer stapvoets om geen boetes te krijgen.
We vinden het erg leuk om jullie reacties te lezen en wat betreft de foto's, die komen later want het internet is hier wat pruttelend...
-
12 Mei 2014 - 16:05
Lonneke:
Wat bijzonder al die controles. Maar goed dat jullie gereden worden en je het niet zelf hoeft uit te zoeken :) wat zitten jullie op enorme hoogtes! Wat is de temperatuur daar ongeveer? Ben benieuwd naar de foto's. Veel plezier! Xxx -
12 Mei 2014 - 16:05
Lonneke:
Wat bijzonder al die controles. Maar goed dat jullie gereden worden en je het niet zelf hoeft uit te zoeken :) wat zitten jullie op enorme hoogtes! Wat is de temperatuur daar ongeveer? Ben benieuwd naar de foto's. Veel plezier! Xxx -
12 Mei 2014 - 16:29
Heinenchristien:
Dat de hoogtehamer heeft toegeslagen bleek gisteren toen je een sms-je stuurde. Vol spelfouten. Jullie beleven een prachtig avontuur, waar je nog lang over kan spreken. Eenmaal thuis gekomen genieten jullie extra van de westerse hygiëne: gewoon op een knop drukken en door spoelen maar. Morgen (dinsdag) kunnen we onze camper ophalen en donderdag op vakantie gaan.
Groeten van Heinenchristien -
13 Mei 2014 - 09:37
Jouwert:
je wordt, later een echte bergbeklimmer! te voet!!!!!!!!!!!j&b
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
