Lhasa
Blijf op de hoogte en volg Gert
16 Mei 2014 | China, Lhasa
Lhasa
Eerst wat over onze reisgroep. Onze groep bestaat uit17 reizigers van verschillend pluimage. Drie Belgen, een aantal Brabanders, vier Friezen (en wij dus) en één Rotterdammer. De achtergrond is heel verschillend. Een jonge werkeloze knul, een arts, een installatiemonteur, een docent speciaal onderwijs, een kinderpsycholoog enz. Iets minder dan de helft is met pensioen. Onze reisleider kent deze omgeving op zijn duimpje en geeft ons leuke tips wat wel en wat ook niet te doen. Gelukkig zitten er geen lastige mensen tussen. Een flink aantal mensen is gedurende reis ziek geweest en ook de hoogte speelt ons parten. Klim je een trappetje op, dan sta je bovenaan te hijgen. Gelukkig hebben we veel lol met elkaar ook al gaat niet alles zoals voorspelt. Zo hadden we achter elkaar twee hotels zonder douche of badkamer; dat was van te voren bekend en dus geen probleem.
Gelukkig zouden we hier in Lhasa in een "normaal" hotel komen met een warme douche. Helaas, op de avond van aankomst géén warm water, de volgende dag nog niet. Nadat ik luidruchtig en met veel toneelspel bij de receptie (waar niemand is die Engels spreekt) verhaal ging halen beloofde men dat er om 12u 's nachts warm water zou zijn. Maar ook dat bleek niet te lukken en we kregen een briefje (zie foto) dat de temperatuur niet aan onze bathing conditions zou voldoen. Inderdaad voldeed het niet aan onze bathing conditions want er kwam gewoon helemaal geen water uit de kraan. Maar eerlijk is eerlijk, vanavond hadden we heerlijk warm water.
Lhasa is een grote stad op 3900m hoogte tussen de bergen, met oneindig veel winkels en winkeltjes waar alles te koop is. Naast de (armere) Tibetanen zie je de Chinese nouveau riche die het breed laten hangen. Ze rijden in grote Audi's, RangeRovers, Jeeps en in grote LandCruisers rond. De Chinesen laten duidelijk zien wie de baas is. Overal zie je de politie. Uitgerust met de meest moderne wapens rijden ze in ME uitrusting in dikke auto's met grote antennes rond. Toen ik hiervan een foto maakte, schrok onze gids ( tevens staatsoppasser) en zei dat ik dat nooit meer mocht doen omdat hij anders hiervan de schuld zou krijgen en zijn baan kwijt zou raken....
Een flink aantal mensen is gedurende reis ziek geweest en ook de hoogte speelt ons parten. Klim je een trappetje op, dan sta je bovenaan te hijgen
Vandaag hebben we nog twee kloosters bezocht. In het eerste, het Drepung klooster, hebben we zingende monniken gezien en in het tweede, het Sera klooster(waarin een opleiding filosofie is gevestigd) hebben we in een tuin meer dan honderd kloostelingen gezien die in groepjes van twee/drie met elkaar in debat gingen. Het ging er heftig aan toe en het leek wel een toneelspel omdat we er natuurlijk niets van verstonden. Eerlijk gezegd heb ik op dit moment genoeg kloosters gezien. Het ene is nog mooier dan het andere. Onze gids doet iedere keer weer z'n best om ons tot in detail uitleg te geven, maar het Budhisme zit zo ingewikkeld in elkaar dat het voor mij niet meer te volgen is. Ik zal mijn zwager Mel vragen mij het nog eens uit te leggen. Ook de intense geur van de yakboter die in de tempels verbrand wordt begint mijn geurpapillen te irriteren.
Ik vind het ook triest te zien dat alle pelgrims weer zakken met geld meenemen om de goden goed gestemd te krijgen. In ieder kapelletje, bij ieder beeldje, wordt er weer een bankbriefje in een grote bak die al uitpuilt, gegooid. Het doet me erg denken aan de katholieke kerk met alle pracht en praal.
Zaterdag hebben we niets bijzonders op het programma staan en zondagmorgen vertrekken we met de trein naar Xi-An. Een rit van zo'n 35 uur, waarbij we weer over hoge passen (tot 5200m) rijden. We zijn benieuwd welk avontuur ons nu weer te wachten staat.
Eerst wat over onze reisgroep. Onze groep bestaat uit17 reizigers van verschillend pluimage. Drie Belgen, een aantal Brabanders, vier Friezen (en wij dus) en één Rotterdammer. De achtergrond is heel verschillend. Een jonge werkeloze knul, een arts, een installatiemonteur, een docent speciaal onderwijs, een kinderpsycholoog enz. Iets minder dan de helft is met pensioen. Onze reisleider kent deze omgeving op zijn duimpje en geeft ons leuke tips wat wel en wat ook niet te doen. Gelukkig zitten er geen lastige mensen tussen. Een flink aantal mensen is gedurende reis ziek geweest en ook de hoogte speelt ons parten. Klim je een trappetje op, dan sta je bovenaan te hijgen. Gelukkig hebben we veel lol met elkaar ook al gaat niet alles zoals voorspelt. Zo hadden we achter elkaar twee hotels zonder douche of badkamer; dat was van te voren bekend en dus geen probleem.
Gelukkig zouden we hier in Lhasa in een "normaal" hotel komen met een warme douche. Helaas, op de avond van aankomst géén warm water, de volgende dag nog niet. Nadat ik luidruchtig en met veel toneelspel bij de receptie (waar niemand is die Engels spreekt) verhaal ging halen beloofde men dat er om 12u 's nachts warm water zou zijn. Maar ook dat bleek niet te lukken en we kregen een briefje (zie foto) dat de temperatuur niet aan onze bathing conditions zou voldoen. Inderdaad voldeed het niet aan onze bathing conditions want er kwam gewoon helemaal geen water uit de kraan. Maar eerlijk is eerlijk, vanavond hadden we heerlijk warm water.
Lhasa is een grote stad op 3900m hoogte tussen de bergen, met oneindig veel winkels en winkeltjes waar alles te koop is. Naast de (armere) Tibetanen zie je de Chinese nouveau riche die het breed laten hangen. Ze rijden in grote Audi's, RangeRovers, Jeeps en in grote LandCruisers rond. De Chinesen laten duidelijk zien wie de baas is. Overal zie je de politie. Uitgerust met de meest moderne wapens rijden ze in ME uitrusting in dikke auto's met grote antennes rond. Toen ik hiervan een foto maakte, schrok onze gids ( tevens staatsoppasser) en zei dat ik dat nooit meer mocht doen omdat hij anders hiervan de schuld zou krijgen en zijn baan kwijt zou raken....
Een flink aantal mensen is gedurende reis ziek geweest en ook de hoogte speelt ons parten. Klim je een trappetje op, dan sta je bovenaan te hijgen
Vandaag hebben we nog twee kloosters bezocht. In het eerste, het Drepung klooster, hebben we zingende monniken gezien en in het tweede, het Sera klooster(waarin een opleiding filosofie is gevestigd) hebben we in een tuin meer dan honderd kloostelingen gezien die in groepjes van twee/drie met elkaar in debat gingen. Het ging er heftig aan toe en het leek wel een toneelspel omdat we er natuurlijk niets van verstonden. Eerlijk gezegd heb ik op dit moment genoeg kloosters gezien. Het ene is nog mooier dan het andere. Onze gids doet iedere keer weer z'n best om ons tot in detail uitleg te geven, maar het Budhisme zit zo ingewikkeld in elkaar dat het voor mij niet meer te volgen is. Ik zal mijn zwager Mel vragen mij het nog eens uit te leggen. Ook de intense geur van de yakboter die in de tempels verbrand wordt begint mijn geurpapillen te irriteren.
Ik vind het ook triest te zien dat alle pelgrims weer zakken met geld meenemen om de goden goed gestemd te krijgen. In ieder kapelletje, bij ieder beeldje, wordt er weer een bankbriefje in een grote bak die al uitpuilt, gegooid. Het doet me erg denken aan de katholieke kerk met alle pracht en praal.
Zaterdag hebben we niets bijzonders op het programma staan en zondagmorgen vertrekken we met de trein naar Xi-An. Een rit van zo'n 35 uur, waarbij we weer over hoge passen (tot 5200m) rijden. We zijn benieuwd welk avontuur ons nu weer te wachten staat.
-
16 Mei 2014 - 17:44
Hein:
Yak - jak - jakkes. Weer een goed reisverslag. Wij reizen met jullie mee. Hoogte ziekte is verd. lastig. Soms had ik in Berwang al hoestbuien. Gelukkig ligt Alchluim onder de zeespiegel.
Groet HeinenChristien -
17 Mei 2014 - 00:24
Big Sis:
Waarom maar drie mensen naar het Potala Paleis? Was het zo hoog klimmen? Ben jij zo fit?! We lezen alles met interesse, de foto's maken het nòg grafischer. -
17 Mei 2014 - 03:31
Gert En Cisca:
Het Potala paleis torent hoog boven de stad uit en het is een hele klim. Iedereen is al behoorlijk afgepeigerd door de hoogte. Je slaapt slecht en trappen lopen vergt veel energie. Omdat we al het een en ander gedaan hadden, hadden nog maar weinig mensen puf om naar boven te klautern (wat overigens wel de moeite waard was)
Eigenlijk heb je niet zo in de gaten dat je hoog zit, het is overdag heerlijk fris weer (20gr) en in de zon is het heerlijk, alleen bij inspanning sta je soms lang te hijgen
Hein, veel plezier met jullie nieuwe camper, heb je weer wat te knutselen! -
19 Mei 2014 - 09:37
Lonneke:
Bijzonder allemaal wat jullie meemaken en zien! En ach, zal niet voor het eerst zijn dat je het aan de stok krijgt voor het maken van een fototje ;) Veel plezier met de treinreis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
