Rocky Mountain NP
Door: gertencisca
Blijf op de hoogte en volg Gert
13 Juni 2012 | Verenigde Staten, LaPorte
Rocky Mountain National Park
Vanaf ons stoomtreintje naar het noorden verder de Rocky Mountains in. Eerst langs de Great Sanddunes. Ergens in een hoek van een enorme vlakte ligt een grote hoop zand, door de eeuwen heen daar door de wind naar toe geblazen. Meer dan 200m hoog. Daarna een kaarsrechte weg van meer dan 75km door steppes langs een enorme bergketen. Uiteindelijk vernauwde de vlakte zich tot een smal dal waarna we de bergen introkken. Uiteindelijk belandden we op een vrijwel lege camping bij 2 prachtige meren. De volgende morgen via bochtige wegen naar de voet van de echt hoge Rockies. Een campinkje met aan de ene kant de rivier de Collorado en aan de andere kant een spoorweg met een kleine overgang. Erg leuk vond ik. Toen de eerste trein langs kwam toeterde ie zo'n halve minuut met nog enkele na toeters. Wat leuk en wat een enorme trein. Twee lokomotieven voorop, na 60 volgeladen steenkoolwagons drie lokomotieven en na nog eens 60 wagens weer een lokomotief aan het eind. Enorm en wat een geluid die motoren! Alleen.... ook 's nachts reden de treinen en OOK TOEN toeterden ze dat het een lieve lust is.
De volgende morgen, na een onrustige nacht, dan echt het Nationaal Park Rocky Mountain in. De hoogste weg van Amerika. En weer werden we niet teleurgesteld. Het ene mooie uitzicht na het andere. Helemaal bovenop, ruim 3700 m, hebben we nog een trail afgelopen. Op een schijnbaar kale dode grond klommen we naar een nog hoger gelegen uitzichtpunt. Onderweg ontdekten we dat de tundra helemaal niet kaal is, maar dat er allerlei hele kleine en tere bloempjes bloeien. Onderweg kwam ook nog een elk kijken of alles wel goed ging. Op een richel stopten we even om wat te eten en te drinken. Toen ik mijn yoghurtbakje open deed, ontplofte het bijna! Dat komt natuurlijk omdat op die hoogte de luchtdruk lager is dan in het bakje. Op de foto kan je de spetters nog op m'n neus zien.
Aan het eind van de dag belandden we op een camping ten noorden van Denver. De camping is helemaal donker van de rook. Op zo'n 20 km woedt er vanaf zaterdag een enorme bosbrand die al meer dan 100 huizen in de as heeft gelegd, een drama. Zie ook de foto van Nasa 1 cm = 10 km
Woensdag verlaten we het bergachtige gebied en vertrekken we naar het oosten via een stuk van de beroemde route 66.
Ps
1. Starbucks koffie is met een extra shot koffie best te drinken
2. helaas moeten we weer op 30 juni op het vliegveld van New York zijn
3. ben benieuwd naar de uitslag Ned-Dui! Zie ook foto met dank aan Sicco
4. Marquritha ook al spelt de hele wereld jouw naam verkeerd.... ik LEES het gewoon als Marquritha
5. Anja, waarschijnlijk gaan we toch wel naar Chicago. Tips?
Vanaf ons stoomtreintje naar het noorden verder de Rocky Mountains in. Eerst langs de Great Sanddunes. Ergens in een hoek van een enorme vlakte ligt een grote hoop zand, door de eeuwen heen daar door de wind naar toe geblazen. Meer dan 200m hoog. Daarna een kaarsrechte weg van meer dan 75km door steppes langs een enorme bergketen. Uiteindelijk vernauwde de vlakte zich tot een smal dal waarna we de bergen introkken. Uiteindelijk belandden we op een vrijwel lege camping bij 2 prachtige meren. De volgende morgen via bochtige wegen naar de voet van de echt hoge Rockies. Een campinkje met aan de ene kant de rivier de Collorado en aan de andere kant een spoorweg met een kleine overgang. Erg leuk vond ik. Toen de eerste trein langs kwam toeterde ie zo'n halve minuut met nog enkele na toeters. Wat leuk en wat een enorme trein. Twee lokomotieven voorop, na 60 volgeladen steenkoolwagons drie lokomotieven en na nog eens 60 wagens weer een lokomotief aan het eind. Enorm en wat een geluid die motoren! Alleen.... ook 's nachts reden de treinen en OOK TOEN toeterden ze dat het een lieve lust is.
De volgende morgen, na een onrustige nacht, dan echt het Nationaal Park Rocky Mountain in. De hoogste weg van Amerika. En weer werden we niet teleurgesteld. Het ene mooie uitzicht na het andere. Helemaal bovenop, ruim 3700 m, hebben we nog een trail afgelopen. Op een schijnbaar kale dode grond klommen we naar een nog hoger gelegen uitzichtpunt. Onderweg ontdekten we dat de tundra helemaal niet kaal is, maar dat er allerlei hele kleine en tere bloempjes bloeien. Onderweg kwam ook nog een elk kijken of alles wel goed ging. Op een richel stopten we even om wat te eten en te drinken. Toen ik mijn yoghurtbakje open deed, ontplofte het bijna! Dat komt natuurlijk omdat op die hoogte de luchtdruk lager is dan in het bakje. Op de foto kan je de spetters nog op m'n neus zien.
Aan het eind van de dag belandden we op een camping ten noorden van Denver. De camping is helemaal donker van de rook. Op zo'n 20 km woedt er vanaf zaterdag een enorme bosbrand die al meer dan 100 huizen in de as heeft gelegd, een drama. Zie ook de foto van Nasa 1 cm = 10 km
Woensdag verlaten we het bergachtige gebied en vertrekken we naar het oosten via een stuk van de beroemde route 66.
Ps
1. Starbucks koffie is met een extra shot koffie best te drinken
2. helaas moeten we weer op 30 juni op het vliegveld van New York zijn
3. ben benieuwd naar de uitslag Ned-Dui! Zie ook foto met dank aan Sicco
4. Marquritha ook al spelt de hele wereld jouw naam verkeerd.... ik LEES het gewoon als Marquritha
5. Anja, waarschijnlijk gaan we toch wel naar Chicago. Tips?
-
13 Juni 2012 - 11:57
Chris10:
Wat een prachtige vergezichten. Cisca is duidelijk ook onder de indruk aan haar ernstige gezicht op de foto's te zien. Leuk om de camper van binnen ook eens te kunnen bekijken. Ga gauw weg bij die branden. We willen jullie graag heelhuids weer terug.X -
14 Juni 2012 - 09:02
Mercelynn:
Mooie foto's! -
14 Juni 2012 - 14:51
Lonneke:
Ziet er weer prachtig uit!! Heb gister de foto's aan oma laten zien. Die vond het ook leuk :D Ik had toen je verhaal nog niet gelezen en was al bang dat je een mega pukkel op je neus had :P
Na wat vakantie dagen moet ik dit weekend toch echt weer aan het werk, ben jaloers!!!
Veel plezier! xxx -
15 Juni 2012 - 05:23
Jinse:
Ik kan het ijgelek niet seggen maar mama wel, want ik ben bij papa als de slachte is.
Mama is jaloers op julie zandduinen.
Luka heeft ook al babypoesjes,6. Zwartwit.
Wij krijgen een nieuwe achtertuin.
Doei juf cisca en Gert -
15 Juni 2012 - 05:24
Jinse:
Ik kan het ijgelek niet seggen maar mama wel, want ik ben bij papa als de slachte is.
Mama is jaloers op julie zandduinen.
Luka heeft ook al babypoesjes,6. Zwartwit.
Wij krijgen een nieuwe achtertuin.
Doei juf cisca en Gert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
