Het stokje overdragen - Reisverslag uit Toronto, Canada van Gert Cisca - WaarBenJij.nu Het stokje overdragen - Reisverslag uit Toronto, Canada van Gert Cisca - WaarBenJij.nu

Het stokje overdragen

Blijf op de hoogte en volg Gert

02 Mei 2019 | Canada, Toronto

Ons einddoel, Toronto kwam steeds meer in zicht. We wilden zo lang mogelijk zuidelijk blijven omdat het weer in het noorden, bij de grote meren en daar ligt Toronto, niet erg goed zou zijn. Zo kronkelden we over de binnenwegen rustig noordwaarts. Wat ons opviel was dat er op iedere kruising met de Interstate, zeg maar grote autoweg, alle bedrijvigheid bij elkaar kruipt. Naast elkaar de bekende landelijke eethuizen en tankstations. Niet één of twee, maar een stuk of zes tankstions en soms wel tientallen eethuizen. Kom je twee kilometer van de autoweg af, dan is alles weer landelijk. 

Bijzonder is de hoeveelheid kerken die je onderweg tegen komt. In het plaatsje Grafton met 5386 inwoners, waar we in een State Park een nacht doorbrachten, vond ik binnen een straal van 1 kilometer de volgende vijftien kerken: Warren United Methodist Church, Trinity United Methodist Church, Saint Pauls Methodist Church, First Christian Church, Grafton Seventh-day Adventist Church, Saint Matthias Episcopal Church, First Baptist Church, Church of the Covenant, Saint Augustine Catholic Church, Saint Johns United Methodist Church, First Grace Brethren Church, West Main Street Methodist Church, Fetterman United Methodist Church, Blueville United Methodist Church en tot slot de Blueville Church of Christ. Van een “Samen op weg”kerk hebben ze hier kennelijk nog nooit gehoord.

Het piepkleine historische plaatsje Alderson, aan de Greenbier River met een heus treinstationnetje, is zo klein dat je, wanneer je een hoek om gaat, het dorpje al uit bent. Dat deden we, alleen niet in de voor ons goede richting. Wij moesten de andere kant op, over de rivier. Dus draaiden wij op een parkeerplaats naast het politiebureau. Toen wij draaiden zag ik dat ik de aandacht had van de plaatselijke sheriff die ons vanuit zijn auto volgde. Voor de oude brug gekomen twijfelde ik even of ik de brug wel over mocht omdat er links en rechts rode palen stonden. Zij gaven de maximale breedte aan. Daar pasten wij met gemak tussen. Eenmaal op de brug zag ik in mijn achteruitrijcamera dat de politieauto ons volgde. Bijna aan het eind van de brug gingen alle zwaailichten aan en een korte maar stevige hoornstoot maakte mij duidelijk dat ik moest stoppen. Ik deed zoals mij geleerd was: raampje open, handen op het stuur en rustig wachten totdat de Officer mij door het raampje zou aanspreken. De Officer vroeg waar we vandaan kwamen en waar we naar toe gingen. Daarna zei hij dat het niet de bedoeling was dat wij over die brug zouden rijden. Ik vertelde hem dat ik ook had getwijfeld, maar dat ik nergens een verbodsbord had gezien. “Nee”, zei hij, “dat zouden we eigenlijk wel moeten plaatsen”. Ik mocht doorrijden als ik beloofde nooit meer over de brug te rijden. Dat kon ik hem uit de grond van mijn hart beloven.

Nadat we Pittsburgh gepasseerd hadden kwamen we bij Erie aan het Eriemeer. Ik had een camping aan het strand uitgezocht. De temperatuur was inmiddels tot 5 gr gedaald en de regen kwam met bakken naar beneden. Inderdaad kregen we een plekje op het strand. De noordenwind gierde om de camper en de regen sloeg tegen de ramen. Gelukkig was het binnen behaaglijk warm. De volgende ochtend reden we verder langs de oever van het Eriemeer, 25.000 vierkante kilometer groot, richting Buffalo. Een mooi glooiend landschap met enorme wijnvelden dat eindigt in een triest industrieel kerkhof. Kilometers lang een aaneenschakeling van verroeste, halfingestortte, verlaten staalfabrieken. Voor de kust van Buffalo lagen nog enorme ijsvelden, vandaar de kou. Verderop toen we langs de rivier Niagara reden, zagen we ook enorme ijsschotsen in de rivier drijven. 

We overnachtten vlak bij de Niagara watervallen op Grand Island. Om daar te komen moesten we over een tolbrug. De tol wordt electronisch geïnd. Via een website kan je betalen. Net als bij de Dartford Crossing. Alleen toen ik mijn kenteken wilde invullen kon ik alleen kiezen tussen een Canadees of Amerikaans nummerbord. Ik heb dus niet kunnen betalen....

De volgende ochtend, het was ondertussen even droog met een waterig zonnetje, hebben wij samen met een handvol selfies schietende Chinezen, de Amerikaanse kant van de watervallen bezocht. Wát een onstuimige rivier en wát een enorme watermassa die zich ongeremd naar beneden stort. Indrukwekkend. Vlakbij de watervallen is een brug die de USA met Canada verbindt en daarover reden wij Canada in. Geen Amerikaanse douanier te bekennen. Alleen een knorrige onvriendelijke Canadese douanier vroeg ons wat we kwamen doen en wanneer we weer weggingen en of dit onze eigen camper was en hoe de camper dan terugging naar Nedeland. Nadat we keurig zijn korte vragen hadden beantwoord mochten we zonder verder onderzoek doorrijden. Heel bijzonder, want je mag bv geen groenten, fruit en melk(producten) meenemen en op onze vorige reizen kwam er altijd iemand binnen in de camper kijken. 

Nadat we camper bij een autowasplaats hadden schoongepoetst, alle handdoeken, dekbedhoes enz. enz. gewassen en gedroogd hadden reden we naar ons hotel bij het vliegveld van Toronto. Daar kwamen vanmiddag ook Hawee en Elles die het stokje van ons overnemen. We hebben gezellig in de pub wat gedronken en getoast op een goede vakantie. Morgen is de overdracht. Toch wel bijzonder ons campertje aan anderen over te geven. Op 5 mei vliegen we weer terug om op 6 mei in Amsterdam te landen. Eind september vliegen we dan naar Denver om ons campertje vandaar naar een haven aan de oostkust van de VS te brengen om terug te laten verschepen naar Antwerpen.

We hebben enorm van de reis genoten. Ook van jullie reacties die voor ons altijd weer leuk zijn om te lezen. We wensen onze opvolgers een veilige en mooie reis toe!


  • 03 Mei 2019 - 02:47

    Elly:

    Aan de verhalen te lezen hebben jullie een fijne vakantie.
    Het begin was even anders dan gepland, maar de rest lijkt super.

    Veilige reis naar Nederland en welkom thuis.

    Groetjes van ons.

  • 03 Mei 2019 - 03:43

    Lonneke:

    Hahaha dat verhaal met die brug!! Wat een mooi verhaal weer om te lezen! Wat een mooie reis hebben jullie eeer gemaakt! Goede terugreis en leuk jullie weer snel te zien!

  • 03 Mei 2019 - 03:59

    Willemien :

    Wat weer een prachtig verhaal, een mooie afsluiter voor nu.
    Jullie hebben weer veel meegemaakt en gezien, ik denk dat de sheriff nog wel even naar jullie uitkijkt, haha heerlijk. Goede reis terug naar NL en tot snel kus van ons.

  • 03 Mei 2019 - 04:25

    Maria:

    Geweldig verhaal weer.
    Wat heerlijk dat jullie hier zo van kunnen genieten, heerlijk.
    Leuk om te lezen het stukje met de officier en de brug. Lees ik liever dan ontbrekende moeren van je wiel. Maar dat is weer een ander verhaal.
    Lijkt me inderdaad vreemd voor jullie om jullie “huisje” over te dragen.
    Ja de tijd vliegt en jullie dus ook bijna.
    Alvast een hele goede vlucht gewenst en voor nu nog veel plezier.

  • 03 Mei 2019 - 04:48

    Hans En Rebecca:

    Ha Cisca en Gert,
    De belevenissen zouden niet misstaan in het script van een roadmovie . Vooral de rol van de politie en douane... We denken Gert, dat je een prima pokerspeler zou kunnen zijn. Geen spoortje emotie af te lezen.
    Wederom een reis om nooit te vergeten. Veilige reis terug gewenst. Tot in Achlum!


  • 03 Mei 2019 - 05:50

    Marianne:

    Ha schoonzus en broertje,
    Dank jullie voor alle reisbeschrijvingen, heel leuk om te lezen. Fijn dat alles toch weer goed gegaan is met zo nu een dan een avontuurtje (note: het gebruik van het alomtegenwoordige Nederlandse verkleinwoord is hier toepasselijk) en weer veel gezien en meegemaakt. Goeie reis en tenslotte welkom thuis in het kikkerland.
    Grapje: The inventor of predictive texting has died. Let him rust in piss!

  • 03 Mei 2019 - 13:24

    Christien:

    Het was weer heerlijk om mee te reizen. Heb je zin in een avontuurtje , ga dan met Gert op pad. Het was allemaal weer heel herkenbaar. Goede vlucht terug en heel gauw tot kijk.

  • 04 Mei 2019 - 10:06

    Annie De Vries:

    Jullie weten het hè,
    Goed en gezond thuiskomen, daar houden we van!
    Tot ziens, groetjes Jetze en Annie.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Canada, Toronto

Gert

Actief sinds 25 Juni 2010
Verslag gelezen: 396
Totaal aantal bezoekers 64323

Voorgaande reizen:

30 September 2019 - 15 November 2019

2019 Deel II van Denver naar Baltimore

21 Maart 2019 - 04 Mei 2019

USA en Canada

31 December 2018 - 06 Februari 2019

Patagonië

15 Maart 2015 - 14 April 2015

2015 Route 66 en meer

26 April 2014 - 26 Mei 2014

2014 reis naaar het dak van de wereld

02 Mei 2012 - 01 Juli 2012

Noord Amerka

Landen bezocht: