Golf van Mexico
Blijf op de hoogte en volg Gert
02 November 2019 | Verenigde Staten, New Orleans
Op weg van Big Bend NP naar de Golf van Mexico rijden we steeds langs de grens met Mexico. Een paar keer moeten we langs een soort grenspost van de Boarder Patrol. Daar worden we door minstens tien camera’s gefilmd en vragen, overigens vriendelijke, beambten waar we vandaan komen en waar we naar toe gaan en of we met z’n tweeën zijn . Ook moeten we onze paspoorten laten zien. Naast een van deze controleposten stond een spiksplinternieuw gebouw met grote hekken met prikkeldraad erom heen. Waarschijnlijk werden daar de illegalen opgesloten. Niet zo’n leuke gedachte.
Op een ochtend word ik wakker en kijk op m’n telefoon hoe laat het is. Goh het is veel vroeger dan ik dacht. Zes uur, terwijl mijn gevoel zei dat het veel later is. “Nee joh”, zegt Cisca, “Het is al zeven uur. Dat bleek te kloppen want mijn telefoon was op een Mexicaanse provider overgeschakeld en daar was het een uur vroeger dan in Texas.
Op de anders zo rustige wegen, soms maar een paar tegenliggers in een uur, passeren we steeds meer grote vrachtwagens. Hoofdzakelijk tank- en zandauto’s. Ook zien we overal in het land ja-knikkers en tanks met boorinstallaties verschijnen. Bij één zo’n installatie stoppen we bij de ingang. Er staat een grote caravan en er stapt een leeftijdgenoot (nou ja, iets ouder) naar buiten. Ik leg hem uit dat ik uit Nederland kom en dat ik graag wil weten waarom er allemaal tank- en zandauto’s rondrijden. Ondertussen is zijn vrouw ook naar buiten gekomen en samen leggen ze ons uit dat hier overal nog veel olie en gas in de grond zit, alleen is het vaak niet meer op te pompen. Ze spuiten nu onder hele hoge druk water gemengd met een bepaalde soort zand en chemicaliën (!) in de grond waardoor de steenlagen breken en het gas en de olie naar boven gedrukt wordt. Dit noemen ze fracking. De olie en het gas komt samen met het vervuilde water weer boven. Het vuile water wordt gescheiden en weer afgevoerd en schoongemaakt (?) Het blijkt dat deze mensen als portier bij zo’n olieput nog wat bij verdienen. Eerder heb ik in een lokale krant een stuk gelezen dat dat schoonmaken vaak gewoon storten is en dat er, zeker in de woestijn, een tekort aan water ontstaat. Daarover heb ik het maar niet met deze aardige mensen over gehad.
Over honderden kilometers vind je links en rechts van de weg deze boor- en productielocaties. Om nog niet te spreken over de vele olieraffinaderijen die je zo maar midden in het land vindt. Er lijkt geen planning te zijn. En enorme meren waar het fracking schoongemaakt wordt.
Eindelijk hebben we de kust bereikt. Het leek ons leuk op een langgerekt eiland voor de kust, onder Houston, te kamperen. Een eiland van zo’n 60km lang en maximaal een kilometer breed, dat een enkele tot 50km voor de kust ligt. Het lijkt een beetje op de eilanden die je in de westelijke Middellandse Zee voor de kust hebt. Hoogste punt zo’n 3 meter. Ondertussen was een polair koufront vanaf het noorden genaderd. Er zou wind en kou komen. Veel wind en veel kou bleek later. Storm is een beter woord, een flinke storm en regen, veel regen. Die nacht stonden wij aan het strand te schudden en te beven. Alles ratelde en klepperde, de regen striemde over het dak. En dat bij een temperatuur rond het vriespunt. De volgende morgen scheen voorzichtig de zon, weer we reden verder om met een veerboot naar het volgende eiland te gaan. Alle huizen, scholen, electriciteitshuisjes enz. enz. zijn op palen gebouwd. Er moet onder de gebouwen een vrije ruimte van 5 meter zijn, omdat regelmatig het eiland door golven van 5 meter hoogte wordt overspoeld. Er staan hier duizenden hoofdzakelijk vakantiehuizen. De een nog groter en mooier dan de andere.
In het bezoekerscentrum van een van de Nationale Parken stond een vrouw naast me met een t-shirt waarop een muur met een streep erdoor getekend was en de tekst NO-mura. Inderdaad een protest tegen de idioot Trump, zoals zij zei. Ze vertelde dat de mensen hier aan de grens al sinds mensenheugenis heen en weer over de grens gaan en dat ook een muur dit niet zal stoppen. Trouwens dat lukt Trump toch nooit om die muur te bouwen!
We worden nog steeds verschillende keren per dag aangesproken over onze camper, daar kijken we niet meer van op. Er worden foto’s gemaakt en hele volksstammen leiden we rond in ons campertje. We zijn zelfs bekend. Zo stopte een camper naast ons en een breed glimlachende man gaf me door het raam een hand. “How are you? Nice seeing you again”. “Uh…” “Can’t you remember me?” We hebben elkaar in Carlsbad gesproken! Oh ja, wat leuk, veinsde ik, ik kon mij er niets van herinneren…
Ondertussen zijn we in New Orleans aangekomen en gaan zo de stad in….
-
02 November 2019 - 19:54
Lonneke :
Leuk de foto’s er ook weer bij te zien! Die laatste, ‘hurricane evacuation route’ brrrr! Wat zijn die gekleurd met witte rollen op de foto? Prachtige huizen op dat eiland! Hier momenteel ook veel wind. Vanmorgen geluk gehad op het paard, toen was het heerlijk! -
02 November 2019 - 21:52
Christien:
Dus jullie konden de verleiding van Mac Donalds toch niet weerstaan. Mooie foto’s.!!!! Hier nu volop herfst. Goede reis verder!! -
03 November 2019 - 11:06
Marianne:
Mooi verteld, Gert. Toevallig is fracking hier groot nieuws. Dat werd hier in de UK ook gedaan, tegen de wensen van plaatselijk publiek in natuurlijk die beweerd dat het gevaarlijk is vanwege mogelijke aardbevingen. En inderdaad, toen ze er mee begonnen, waren er schokken. Dus is er voorlopig mee gestopt. Natuurlijk staat er veel geld op het spel, dus er zou weer mee begonnen worden. Maar...... onze zorgzame sociale Boris, met verkiezingen in het korte vooruitzicht,, heeft nu beslist dat als hij PM blijft fracking wettelijk verboden wordt. Nog weer een belofte naast geld voor de NHS, scholen, verhoging van sociale uitkerenden enz enz. Er is overal geld voor.
Geniet nog maar even lekker. -
03 November 2019 - 11:21
Elly:
Mooi verhaal, wij zijn niet het enige waar de olie/gas discussie speelt.
Wij hebben alleen maar over gas, vervuilde grond, stikstof enz.
Gelukkig hebben wij hier nog geen frackers -
03 November 2019 - 15:53
Frederica:
Leuk verhaal om te lezen! En een lekkere storm waar jullie in hebben gezeten. Veel plezier in New Orleans! -
03 November 2019 - 15:56
Frederica:
Zijn jullie niet veel te vroeg in New Orleans? Nu op naar Tuscaloosa? -
06 November 2019 - 07:34
Merel:
Ha wereldreizigers,
Jullie foto’s zijn prachtig en zo typerend zoals Amerika is. Armoede, vervuiling en mooie natuur. Gaaf die zeearends en de vallende pelikaan. Hier is Amerika in het nieuws dat ze heel schoon zijn op het gebied van co2 uitstoot. Net zoals de muur blijf ik mij verbazen. Voor nu heel veel plezier enne geniet ervan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
