Op weg naar de Mexicaanse grens
Blijf op de hoogte en volg Gert
20 Oktober 2019 | Verenigde Staten, Alamogordo
Eén wens kan ik nu van mijn bucketlist schrappen: naar de maan. De afgelopen dagen hebben hebben we kilometers en kilometers door een maanlandschap gereden. Soms kaarsrechte wegen met na 65km een flauw bochtje. Meestal eindeloze hoogvlaktes zo tussen de 2000 en 2500m hoog. Toch iedere keer weer verassend anders. Dan ineens waarschuwingsborden, steile afdaling 14%. Een ruig landschap dient zich aan. Blijken we ineens op een richel te rijden met links en rechts steile afgronden van een paar honderd meter diep. Na een kilometers afdalen komen we in een lieflijk dal. Alles is groen. De Momonen hebben daar vroeger boomgaarden geplant. Nu mag je gratis fruit plukken.
We hadden steeds strak blauwe luchten. Zo’n graad of 22 overdag en ’s nachts, zeker als je boven 2300m kampeert, is het koud, soms -10gr. Het deert ons niet, want zoals al eerder opgemerkt, ons kacheltje doet het prima. Behalve dan die ene nacht toen de kachel in storing ging terwijl wij heerlijk sliepen. ’s Morgens vroeg bleek de waterleiding bevroren. Gelukkig werkte de kachel weer nadat we hem aan/uit hadden geschakeld en wij bleven in bed totdat de temperatuur weer aangenaam was en het water weer uit de kraan kwam.
Nu zitten we zo ongeveer op de hoogte van Rabath in Marokko en de temperatuur is hier heerlijk. Zo rond de 25gr en ’s nachts 17gr. Alleen de zon gaat al om half 7 onder en om 7 uur is het donker.
We kamperen veel in het “wild”. Op de telefoon hebben we een app, i-Overlander, waarop je precies kunt zien waar je mag kamperen. Dat werkt prima. Zo komen we op de mooiste en soms eenzaamste plekjes. Ook kan je op die app zien waar je Propanegas kunt tanken, water kunt krijgen enz. enz. Dat maakt het reizen een stuk eenvoudiger.
Vlak boven Flagstaff kampeerden we in het Coconino National Forest. Een enorm bos dat zich wel over een afstand van 200km uitstrekt. We hebben daar oude verlaten indianen nederzettingen bezocht die na een vulkaanuitbarsting zo’n duizend jaar geleden waren gebouwd. Iets verderop hadden de Natives in uitgeslepen rotsen woningen gebouwd. Bezoeken betekende wel 250 treden naar beneden en, erger nog, 250 treden omhoog.
Op een van de ritten door een woestijnachtig hoog plateau zagen we grote radiotelescopen staan. Dit bleek een enorm onderzoekscentrum waar onderzoek gedaan wordt naar zwarte gaten. De 27 radiotelescopen staan in een y -vormigeopstelling over een afstand van 35km. Terwijl wij in het bezoekerscentrum waren draaiden de telescopen allemaal tegelijk naar een ander object. Heel bijzonder om te zien. Ook reden we langs een militair complex waar de Duitse raketgeleerden zoals Werner von Braun, direct na de Tweede Wereldoorlog hun eerste omgebouwde V2 raketten verder ontwikkelden. Ook werd in deze woestijn de eerste atoombom tot ontploffing gebracht. In het bezoekerscentrum verkopen ze t-shirts met glow-in-the-dark motieven. Wij vermoeden dat ze die t-shirts even op dat proefgebied hebben neergelegd om ze daarna als glow-in-the-dark te verkopen.
Onze TomTom loodst ons steeds naar de juiste plekjes. Een kampeerplaatsje in het wild? Coordinaten intypen en hup, je komt precies op dat mooie plekje midden in het bos met dat mooie uitzicht. Tom houdt ook de tijd voor ons bij. Van de tijdzones snappen wij niet veel, want nu eens moet de klok een uurtje vooruit, dan weer een uurtje terug. Tom geeft, wanneer we weer in een andere tijdzone belanden, dat keurig aan… aankomsttijd 15:32+1 of -1
Waar we ook komen, overal worden we aangesproken. Altijd is er wel een familielid dat uit Nederland komt. Het zijn hele leuke gesprekken. Zo spraken we een man die zijn excuses aanbood over Trump, maar verder wordt er niet over politiek gesproken.
De afgelopen twee nachten hebben we in een State Park dat tegen een bergrif aangeplakt ligt overnacht. Een schitterend uitzicht over een woestijnvlakte van zo’n 75km breed en 150km lang. Dit is de White Sand Missile Range. Hier worden de Amerikaanse raketten verder geperfectioneerd. Vreemd dat in zo’n vredig landschap zulke afschuwelijke wapens worden bedacht en getest. Als je pech hebt en er een raketproef wordt genomen, dan wordt de enige weg die er dwars doorheen gaat afgesloten. Overigens is hier ook de z.g. Spaceport gebouwd. Hiervandaan zullen commerciële ruimtevluchten van SpaceXen Virgin Galactic gaan vertrekken. Althans dat is het plan. De staat New Mexico heeft er al miljoenen in geïnvesteerd, maar er is nog geen ruimteschip vertrokken. De locals zijn het daar niet mee eens: zonde van het geld.
Midden in dit militaire terrein ligt het White Sands NP. Een hagelwit landschap van ongeveer 400km2. Je kunt daar doorheen rijden en dat is heel vreemd. Het zand, gypsus, is zo wit, dat het lijkt of het sneeuw is. Omdat het de dag ervoor flink had gewaaid, werd met sneeuwschuivers de weg weer vrij gemaakt. Ook is de weg niet geasfalteerd, maar een ribbelige zandweg. Het lijkt alsof je over ijs rijdt. De grote parkeerplaats is net de Sammelplatz in Berwang op een zonnige winterdag.
Of we ons ’s avonds vermaken? Zeker wel. Op het programma staan drie potjes Rummicub, daarna krantje of/en een boek lezen. Rond half elf is het gedaan en slapen we tot de volgende morgen 8 uur
-
20 Oktober 2019 - 19:20
Frederica:
Mooi verhaal! Eindelijk ben ik de eerste haha. Hele mooie gebieden waar jullie doorheen rijden en ook nog mooi weer erbij. Geniet van de mooie reis, ik ga graag zelf ook zo snel mogelijk weer weg. Xx -
20 Oktober 2019 - 19:39
Lonneke:
Wat geweldig!! Haha jullie rusten lekker uit zo te lezen. (Bijkomen of juist klaarmaken van/voor al het oppassen?! ;p ) wat bijzonder allemaal weer! Had je maar je ski’s bij je! En wat een plaatjes weer. Dat uitzicht! En die BBQ in de zon! Prachtig! Veel plezier! Xxxx -
20 Oktober 2019 - 19:53
Marianne:
Jullie genieten, en heel leuk om te lezen. xx -
20 Oktober 2019 - 20:58
Christien:
Dat witte zand moet een geweldig gezicht zijn. Heel schoon en niet heet. Hebben jullie er wel met blote voeten over gelopen? Wij zijn vandaag weer heelhuids in Appelscha aan gekomen. Tot over een paar weken! Zorg dat jullie ook weer heelhuids terug komen. Liefs! -
20 Oktober 2019 - 21:27
Aart:
Jullie vermaken je duidelijk wel. Leuk om jullie zo te kunnen volgen. Kijk nu al uit naar t volgende verslag.
Nog een fijne tijd daar. Kus van us
-
21 Oktober 2019 - 22:40
Hw:
Nav je bevroren waterleiding vroeg ik me af hoe dat kon. Dan hoort toch je veiligheidsventiel open te gaan en je tank leeg te lopen? Maar goed, je had geen kapot gevroren leiding, dus wat maakt het uit.
Mooi landschappen beschrijf je.
Diviértete en Mexico! -
21 Oktober 2019 - 23:04
Hein :
Zie je wel, het begint met een kachelknopje.........
Groet Hein -
24 Oktober 2019 - 19:05
Irene:
Een prachtig verslag weer. Mooi verteld! We hoeven er zelf niet meer naar toe! We beleven het zó wel samen met jullie, haha! xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
