Coyhaique
Blijf op de hoogte en volg Gert
24 Januari 2019 | Chili, Coihaique
Waarom reizen we behalve door Chili ook door Argentinië? Om de simpele reden dat er niet één doorgaande weg is die van zuid naar noord door Chili gaat. De weg die er is, Ruta 7, ook wel Caretta Austal genoemd, wordt zo vaak door veren onderbroken dat het aantrekkelijker (ook mooier) is om hele stukken door Argentinië te rijden. Chili is een enorm uitgerekt land. Van noord naar zuid is het dezelfde afstand als van Achlum naar Moskou..... en weer terug! Tweeënveertig honderd kilometer en er wonen zeventien miljoen mensen. Grote delen hier in het zuiden zijn onbewoond.
Dinsdag reden van het stadje Cochrane (2900 inwoners) naar Puerto RioTranquilo (1500 inwoners), honderdnegentien kilometer maar wel drie en een half uur rijden. Afstanden tellen hier niet, reistijd telt. Soms is onze gemiddelde snelheid net iets meer dan dertig kilometer per uur! Er is geen asfalt, hier zijn alleen wasbordribbelswegen, gelardeerd met diepe gaten (Ja Hein, zoals toen bij jullie in Zuid Afrika). Soms lukt het ze te ontwijken, maar meestal klap je van het ene gat naar het andere. Maar het was wéér de moeite waard. Azurblauwe meren, een wildstromende rivier, de Rio Baker, met een enorme waterval én onze auto houdt zich goed.
Vanuit Puerto Rio Tranquilo wilden we nog even vijftig kilometer westelijk naar een gletcher. Na vijf en dertig kilometer bleek de weg geblokkeerd door een enorme steenlawine. Er hadden aan het begin van de weg wel bordjes gestaan en we hadden begrepen dat na 75 km de weg geblokkeerd zou zijn. Maar onze interpretatie van de Spaanse borden klopt wel eens vaker niet. We waren toen toe aan een rustige nacht en we hebben een mooi plekje tussen de bomen opgezocht om daar te gaan slapen.
Woensdag was een flinke reisdag naar Coyhaique. Het laatste stuk was verhard! Wat een zaligheid. We een bezoek gebacht aan een enorme supermarkt Unimac die in Frankrijk qua grootte niet zou misstaan. Leuk is het om te zien hoe het hier gaat. Broodjes worden altijd per gewicht verkocht. Je pakt vier broodjes, loopt naar de weegjuffrouw, ze weegt het af en plakt er verveeld een prijsstickertje op. Meel is er ook een belangrijk product. Een hele straat met allerhande soorten meel dat hoog opgestapeld is. Voor Koopmans meel is hier zeker een markt weggelegd!
Uiteindelijk is onze koelkast nu ook gerepareerd. Na intensief speurwerk van een klusjesman bleek de gasslang boven bij de koelkast dubbel geknakt te zijn.
ps: bij het vorige verslag heb ik nu ook wat foto’s geplaatst
-
24 Januari 2019 - 10:15
Lonneke:
Prachtig, wat een mooi landschap!! Leuk jullie verslag weer te lezen. Die foto van dat houten hokje met rond gat is inspiratie voor je overkapping thuis?! -
24 Januari 2019 - 12:38
Marianne:
Allemaal bijzonder aantrekkelijk (vanuit mijn comfortabele huiskamer) en opvallend eenzaam, net het einde van een mooie wereld. -
24 Januari 2019 - 14:47
Hein Hofmeester:
Wat ben ik blij dat er verschil in opleiding is. Een geknakte gasslang is niks voor een "kweekscholier", wel een snelle klus voor een fietsenmaker (HTS-werktuigbouw). Zo te zien was de wijn een beetje zuur. Snelle fietser Hein. -
24 Januari 2019 - 15:54
Maria:
Wat een geweldige foto’s!! -
27 Januari 2019 - 06:54
Hans Van L:
Mooie foto's, prachtige reis en alle rust en ruimte voor jezelf.
Gelukkig af en toe ook nog een beetje sociaal leven.....
veel plezier en geen pech.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
