Bootreis door de Chileense fjorden
Blijf op de hoogte en volg Gert
07 Januari 2019 | Chili, Puerto Natales
Waar waren we gebleven..... vrijdag 10 uur..... geen bagage en voor 11:30u inchecken voor onze 4 daagse bootreis. Zonder schone kleren? Zonder tandenborstel? Daar leek het wel op. We moesten inchecken in een spiksplinternieuw winkelcentrum en daarvandaan zouden we om 12:30u met een bus naar onze boot gebracht worden. We zijn als een gek een drogist ingerend om zeep, tandenborstels, haarborstel, deodorant, scheerspullen enz. enz. in te slaan. Daarna een Chileense V&D ingerend om sokken, onderbroeken, shirts en een warme trui te scoren, daarna door een supermakt gerend om een fles wijn en andere lekkere dingen te kopen om daarna precies op tijd bij de bus te zijn.
We hadden het toen wel even gehad.
Ondertussen was het zonnetje gaan schijnen en nadat we onze hut bekeken en onze “bagage” uitgepakt hadden zijn we heerlijk in het zonnetje op dek gaan zitten kijken hoe de veerboot geladen werd. Het vertrek zou om 16.00uur zijn, maar zonder duidelijke reden dat werd half 7. De zon gaat hier pas rond 10 uur onder, dus we hebben genoten van de ondergaande zon. Tijd voor een glaasje wijn. De fles had een kurk en wij hadden geen kurkentrekker. Bij de bemanning vragen was geen optie. Alcohol in welke vorm dan ook is aan boord verboden. Dus de fles bleef dicht.
We voeren langs allemaal eilanden en zaterdag rond een uur of 5 gingen we de Stille Oceaan op. Waarom die Stil heet weet ik niet, want het was er helemaal niet stil. De wind trok aan en gierde door het want. De golven werden ook steeds hoger en er werden zeeziekte pillen uitgereikt. In onze kooi rolden we van links naar rechts en van voor naar achter. In de ochtend waren de golven meters hoog. De regen kwam met bakken uit de hemel. Wat een gure, vijandige, donkere omgeving. Wel heel indrukwekkend.
Ondertussen hadden we 1000km gevaren en voeren we weer tussen de eilanden door. Tijdens de laatste 800km hebben we geen boot meer gezien en de eilanden zijn totaal onbewoond. Toen voeren we een baai in. Aan die baai lag een piepklein vissersdorpje. Onze boot, de Evangelistas, werd stilgelegd en oprijklep werd tot in het water neergelaten. Vanuit een aantal kleine bootjes klommen mensen (met kinderen) aan boord en anderen klommen vanaf onze boot in die kleine bootjes. Dit is voor dit dorp de enige verbinding met de buitenwereld. Eén keer per week 1000km naar Puerto Montt en één keer per week 500 km de andere kant op naar Puerto Natales.
Ongeveer 2 uur voor onze eindbestemming moesten we door een smalle opening tussen twee eilanden. En dat kan alleen bij doodtij én als er niet te veel wind staat. Dat was vandaag om 14:08u of 17:28u. Lukte het niet om twee uur dan zouden we tot half 6 moeten wachten. Of nog langer... Gelukkig zwakte de wind op tijd af. En zo bereikten we het schattige Puerto Natales om 4 uur. Het ontschepen duurde even, alle bagage werd in een vierkante kooi van 1 bij 1 meter naar beneden getakeld en volop besnuffeld door 2 hashhonden van de douane die met 10 man aan boord kwamen. Behalve de onze, want die hadden en hebben we nog niet!
En waar is nu onze bagage? Nog steeds zoek én er wordt nog steeds driftig naar gezocht. Ook dat wordt vervolgd...
Ps fotos uploaden lukt niet, misschien later
We hadden het toen wel even gehad.
Ondertussen was het zonnetje gaan schijnen en nadat we onze hut bekeken en onze “bagage” uitgepakt hadden zijn we heerlijk in het zonnetje op dek gaan zitten kijken hoe de veerboot geladen werd. Het vertrek zou om 16.00uur zijn, maar zonder duidelijke reden dat werd half 7. De zon gaat hier pas rond 10 uur onder, dus we hebben genoten van de ondergaande zon. Tijd voor een glaasje wijn. De fles had een kurk en wij hadden geen kurkentrekker. Bij de bemanning vragen was geen optie. Alcohol in welke vorm dan ook is aan boord verboden. Dus de fles bleef dicht.
We voeren langs allemaal eilanden en zaterdag rond een uur of 5 gingen we de Stille Oceaan op. Waarom die Stil heet weet ik niet, want het was er helemaal niet stil. De wind trok aan en gierde door het want. De golven werden ook steeds hoger en er werden zeeziekte pillen uitgereikt. In onze kooi rolden we van links naar rechts en van voor naar achter. In de ochtend waren de golven meters hoog. De regen kwam met bakken uit de hemel. Wat een gure, vijandige, donkere omgeving. Wel heel indrukwekkend.
Ondertussen hadden we 1000km gevaren en voeren we weer tussen de eilanden door. Tijdens de laatste 800km hebben we geen boot meer gezien en de eilanden zijn totaal onbewoond. Toen voeren we een baai in. Aan die baai lag een piepklein vissersdorpje. Onze boot, de Evangelistas, werd stilgelegd en oprijklep werd tot in het water neergelaten. Vanuit een aantal kleine bootjes klommen mensen (met kinderen) aan boord en anderen klommen vanaf onze boot in die kleine bootjes. Dit is voor dit dorp de enige verbinding met de buitenwereld. Eén keer per week 1000km naar Puerto Montt en één keer per week 500 km de andere kant op naar Puerto Natales.
Ongeveer 2 uur voor onze eindbestemming moesten we door een smalle opening tussen twee eilanden. En dat kan alleen bij doodtij én als er niet te veel wind staat. Dat was vandaag om 14:08u of 17:28u. Lukte het niet om twee uur dan zouden we tot half 6 moeten wachten. Of nog langer... Gelukkig zwakte de wind op tijd af. En zo bereikten we het schattige Puerto Natales om 4 uur. Het ontschepen duurde even, alle bagage werd in een vierkante kooi van 1 bij 1 meter naar beneden getakeld en volop besnuffeld door 2 hashhonden van de douane die met 10 man aan boord kwamen. Behalve de onze, want die hadden en hebben we nog niet!
En waar is nu onze bagage? Nog steeds zoek én er wordt nog steeds driftig naar gezocht. Ook dat wordt vervolgd...
Ps fotos uploaden lukt niet, misschien later
-
08 Januari 2019 - 02:56
Lonneke:
Wat een verhaal! Wat een tocht. En die wijn.... haha spijtig! Is de fles onderhand al leeg? Maar hopen op een goede bagage afloop en daarna een relaxtere reis -
08 Januari 2019 - 04:14
Elly:
Wat een tocht. Hier waait het ondertussen ook stevig en ik ga niet de boot. Leef echt met jullie mee.
Elzo is heel druk met opruim acties op vlieland.
Hoop dat de rest van jullie reis soepelere verloopt.
Elly -
08 Januari 2019 - 09:27
Christien:
Het is dus het zelfde weer als bij ons. Behalve dan dat wij niet op de baren zitten. Hebben de pillen geholpen? Het doet me denken aan de Hurtigrutenrute. Vandaag dus even de plaatselijke C&A in om de garderobe aan te vullen. Leuk!!!! -
08 Januari 2019 - 13:52
Annie De Vries:
Sneu allemaal maar wel avontuurlijk! Genieten van de omgeving, dat is het!
Wij genieten van de vogeltjes die van de vetbollen weg waaien, heel koddig. Sommige zijn echt heel handig. Jaja het stormt hier ook.
Niet zeeziek geweest? Goed zo, echte zeebenen!
Hopelijk komt deze reis in het verdere verloop in rustige wateren.
Annie
-
08 Januari 2019 - 17:59
Marianne:
Jullie reizen dus (gedwongen) zeer ‘light’, maar als je gaat avonturen dan hoort zoiets er misschien bij. Zo te zien hadden jullie een vierpersoons hut maar toch niet veel ruimte. Sterkte met de volgende etappe, we denken aan jullie. xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
